Sławutycz (ukr. Славутич) – miasto w północnej Ukrainie, przy granicy z Białorusią. Znajduje się na terenie obwodu czernihowskiego, jednak jako jednostka wydzielona, podlega obwodowi kijowskiemu. Zgodnie z danymi z 1 stycznia 2010 roku, liczba ludności wynosiła 24570 mieszkańców. Nazwa pochodzi od starosłowiańskiego określenia mieszkańców okolic Dniepru. Miasto zyskało sławę jako jeden z największych ośrodków mieszkalnych zbudowanych dla przesiedleńców ze Strefy Czarnobylskiej w 1986 roku.
Sławutycz znajduje się w pobliżu Dniepru przy granicy z Białorusią, oddalony o ok. 40 km od Czernihowa, 50 km od Strefy i 200 km od Kijowa. Krajobraz charakterystyczny dla Polesia, ziemie podmokłe, tereny nizinne.
Historia
Decyzje o budowie stałego osiedla dla pracowników i rodzin wciąż pracującej elektrowni jądrowej w Czarnobylu podjęto 2 października 1986 roku. W związku z całkowitą i nieodwołalną ewakuacją Prypeci dla prawie 30 tys. ludzi trzeba było znaleźć lokum. W tereny po wschodniej stronie Dniepru ewakuowano już w pierwszych dniach po rozpoczęciu działań. Późniejsza liczba przesiedleńców ze Strefy okazała się mniejsza, ze względu na to, że znaczna część mieszkańców Zony przeniosła się do rodziny, na tereny za Uralem, a znaczna część zamieszkała w Kijowie. Z drugiej strony, do Sławutycza zostali sprowadzeni także ludzie z innych stron Związku Radzieckiego, przede wszystkich z republik związkowych Azerbejdżanu, Armenii, Gruzji, Estonii, Łotwy, Litwy, Rosji i innych stron Ukrainy.
Podział administracyjny miasta
Pochodzenie ludności pozostawiło ślad w nazewnictwie kwartałów mieszkaniowych, których jest dwanaście:
- Bakijski
- Biełgorodzki
- Wileński
- Dobryninski
- Erywański
- Kijewski
- Leningradzki
- Moskiewski
- Ryski
- Talliński
- Tbiliski
- Czernihowski
W sumie zabudowa zajmuje 7,5 km2, w tym tereny mieszkalne 2,5 km2, pozostałe to przestrzeń przemysłowa.